Tweet
مقدمه: ما گوشی ها و تبلت هایمان را دوست داریم، گرچه بعضی از آنها به خصوص iOs دیوایس ها در داخل ایران گرانند، اما بهای آنها برای کاربران بین المللی از سوی اپل در حد متعادل و منصفانه ای نگاه داشته می شود، در واقع یکی از علل شکست رقبای اپل در مقابل این شرکت این است، همین متعادل نگاه داشتن هزینه ها و قیمت نهایی محصولات است.
عوامل متعددی در متعادل نگاه داشتن هزینه های اپل مؤثرند: سیستم سفارش و تأمین قطعات به صورت بهینه ، راهبرد درست پژوهشی، متمرکز شدن روی نیازهای واقعی کاربران، توانایی فروش به میزان انبوه.
هر یک از سه عاملی که گفتم به طریقی قیمت نهایی محصولات اپل را پایین می آورد و امکان رقابت رقبای دیگر را از آنها سلب می کند. اما در این میان یکی از چیزهایی که به اپل کمک می کند، استفاده از نیروی کاری ارزان کشورهای خارجی به خصوص چین است.
Business Insider درمقاله جالبی روی این مسئله تمرکز کرده است و در آن دقیق شده است. شاید همان طور که در اول پست گفتم برای ما کاربران ایرانی به خاطر بهای بسیار بالایی که برای تهیه گجت ها مجبوریم بپردازیم، تأثیرگذاری این مقاله کم باشد، اما به یاد داشته باشید که اگر همین نیروی کار ارزان نبود، به جای اینکه مثلا آی فون ۴S بر حسب ظرفیت، قیمتی بین یک میلیون و ۳۰۰ هزار تا یک میلیون و ۷۵۰ هزار تومان داشته باشد، پانصد تومانی هم گران تر از آب درمی آمد!
خب! مقدمه پست را تمام می کنم و به اصل مطلب می پردازدم:
شاید برایتان جالب باشد که بدانید که همه آن کارگرانی که در خطوط تولید آی فون و آی پد نشسته اند، نه تنها هرگز نمی توانند یکی از این گجت ها را از آن خود کنند، بلکه گاهی هیچ وقت محصول نهایی را هم نمی بینند و فقط مونتاژ می کنند و قطعه روی هم سوار می کنند.
شنژن Shenzhen، یکی از شهرهای چین است، شهری که بسیاری از گجت هایی که به دستمان می رسد، در این شهر تولید می شوند، شنژن، زمانی روستای کوچکی در نزدیک یه رودخانه بود، ولی حالا شهری ۱۳ میلیون نفری است، یعنی بزرگ تر از نیویورک! فاکسکان Foxconn یکی از شرکت هایی است که آی فون و آی پد و همچنین محصولات دیگری برای شرکت های مشهور دیگر می سازد، کارخانه این شرکت ۴۳۰ هزار کارگر دارد.
در شهری اینچنین بزرگ، فقط ۲۰ کافه تریا وجود دارد، یعنی به هر ۱۰ هزار نفر قثط یک کافه می رسد، از یک شهر کارگری چه انتظاری دارید؟
در کارخانه ای که با نیروهای مسلح، محافظت می شود، دختربچه سیزده ساله ای هر روز صفحه هزاران آی فون را برق می اندازد. این دختربچه در مصاحبه ای گفته است که فاکسکان، به صورت واقعی سن کارگرها را چک نمی کند. البته بازرسانی برای کنترل سن کارگران وجود دارند، اما همیشه فاکسکان از زمان بازرسی آنها مطلع است. پیش از اینکه آنها سر برسند، کارگرانی که جوان ترند با کارگران مسن تر جایگزین می شوند. تخمین زده می شود که ۵ درصد کارگران فاکسکان، زیر سن قانونی برای کار باشند.
کارخانه های فاکسکان دارای محوطه های بزرگ کاری برای ۲۰ تا ۳۰ هزار کارگر هستند که در آنها خبری از ماشین های پیشرفته تولید و سر هم کردن قطعات نیست، وقتی نیروی کار اینقدر ارزان باشد، خرید ماشین های گران قیمت و بر پا کردن سیستم خودکار تولید معنی ندارد. معنی یک ساعت کار در کارخانه فاکسکان، واقعا ۶۰ دقیقه کار مفید است، این یک ساعت کار، با یک ساعت کار کارگران آمریکایی که در آن می توانند دقایقی استراحت کنند، فیس بوک شان را چک کنند، به دستشویی بروند، گپ بزنند و تلفن بزنند، تفاوت زیادی دارد.
به صورت رسمی، اعلام می شود که ساعات کار روزانه ۸ ساعت است، اما به صورت استاندارد این مقدار ۱۲ ساعت است و معمولا میزان کار به ۱۴ تا ۱۶ ساعت هم رسانده می شود، مخصوصا زمانی که قرار است گجت جدیدی تولید شود. گفته می شود که یکی از کارگران فاکسکان بعد یک شیفت کاری ۳۴ ساعته، مرده است.
از آنجا که در یک خط تولید، یک کارگر کند می تواند، سرعت کل خط تولید را پایین بیاورد، بر عملکرد کلیه کارگران با دوربین نظارت مستمر می شود.
در خوابگاه های کوچک، در هر اتاق ۱۵ تختخواب گنجانده شده که از کف تا سقف را اشغال می کنند، تختخواب های انقدر کوچکند که یک آمریکایی میانه اندام در آنها نمی تواند جا بگیرد.
تشکیل اتحادیه های کارگری در چین ممنوع است و اگر کسی در صدد چنین کاری باشد به زندان انداخته می شود.
برای تمیز کردن سطح آی فون ها، معمول از ماده ای به نام هگزان استفاده می شود، هگزان سریع تر از سایر تمیزکننده ها عمل می کند و سرعت کار را بالا می برد، اما در عین حال سریع هم تبخیر می شود و به علت اینکه برای سمی برای سیستم عصبی به حساب می آید، کارگران را دچار مشکل و رعشه دست ها می کند.
بعضی از کارگرها به خاطر کار طاقت فرسا دچار عارضه ای به نام سندرم تونل کارپال می شوند که در آن اعصاب دست تحت فشار بافت های مجاور قرار می گیرند، در نتیجه این عارضه، آنها از کارافتاده می شوند و اخراج می شوند.
زمانی که یک کارگر تقاضای دریافت اضافه کار کرد و به خاطر عدم پرداخت، به شورای کار شکایت برد، تنها نتیجه این بود که در لیست سیاه گذاشته شد، بودن در لیست سیاه به معنی مشکل ساز بودن است و چنین فردی استخدام نمی شود. زمانی هم که کارگری، زیر دستگاه پرس دستش آسیب دید، هیچ حمایت پزشکی از او صورت نگرفت و مجبور شد کاری در یک کارخانه چوب بری پیدا کند، جایی که به گفته این مرد، ساعات کاری خیلی بهتر است: فقط ۷۰ ساعت در هفته!
هنگامی که به مردی که کارش تولید بدنه فلزی آی پد بود، یک دستگاه آی پد نشان داده شد، او بسیار شگفت زده شد. می دانید چرا؟ چون او تا پیش از آن زمان، هیچ وقت یک آی پد ندیده بود. او آی پد را در دست گرفت و با آن بازی کرد و گفت که وسیله جادویی ای است.
آیا این کار اپل درست است؟ یا اینکه اصلا اپل در این میان هیچ تقصیری ندارد و کاری از دستش برنمی آید؟ فرض کنید اپل کاری به کارگران چینی نمی داد، آیا زندگی آنها بهتر می شد؟ آنها مجبور بودند که در مزارع برنج کار کنند و به جای ماهی ۳۰۰ دلار درآمد با ۵۰ دلار در ماه سر کنند! گرچه دستمزد هر ساعت کار، فقط یک دلار است، اما از هیچ بهتر است!
اگر اپل به جای چین، در اروپا و آمریکا قطعات گجت ها را سر هم می کرد، از آنجا که در این مناطق تبعیت از حداقل استانداردهای کاری الزامی است، هم قیمت گجت ها بالا می رفت و هم میزان سود اپل پایین می آمد و این چیزی نیست که مصرف کنندگان آمریکایی و سهامداران اپل تحمل کنند.
اما دسته ای هم معتقدند سود اپل از فروش گجت ها و تفاوت قیمت هزینه و فروش هر گجت آنقدر هست که اپل بتواند چینی ها را مجاب به رعایت سیستم کاری منصفانه تری کند، در این صورت است که مصرف کنندگان، هنگام کار با گجت هایشان احساس لذت بیشتری خواهند کرد.
نه! اشتباه نکنید، اپل تنها شرکتی نیست که از نیروی ارزان کار استفاده می کند و در این روزها هر شرکتی که می خواهد به بقایش ادامه بدهد، مجبور است که هزینه هایش را پایین بیاورد و متکی به نیروی کار کشورهای خارجی شود.
بعد از خواندن این مقاله آی فون و آی پدتان را بردارید، چه احساسی دارید؟
منبع: 1 پزشک
نوشته شده توسط علیرضا مجیدی
تکذیب مقاله هم در اینجاست.
عوامل متعددی در متعادل نگاه داشتن هزینه های اپل مؤثرند: سیستم سفارش و تأمین قطعات به صورت بهینه ، راهبرد درست پژوهشی، متمرکز شدن روی نیازهای واقعی کاربران، توانایی فروش به میزان انبوه.
هر یک از سه عاملی که گفتم به طریقی قیمت نهایی محصولات اپل را پایین می آورد و امکان رقابت رقبای دیگر را از آنها سلب می کند. اما در این میان یکی از چیزهایی که به اپل کمک می کند، استفاده از نیروی کاری ارزان کشورهای خارجی به خصوص چین است.
Business Insider درمقاله جالبی روی این مسئله تمرکز کرده است و در آن دقیق شده است. شاید همان طور که در اول پست گفتم برای ما کاربران ایرانی به خاطر بهای بسیار بالایی که برای تهیه گجت ها مجبوریم بپردازیم، تأثیرگذاری این مقاله کم باشد، اما به یاد داشته باشید که اگر همین نیروی کار ارزان نبود، به جای اینکه مثلا آی فون ۴S بر حسب ظرفیت، قیمتی بین یک میلیون و ۳۰۰ هزار تا یک میلیون و ۷۵۰ هزار تومان داشته باشد، پانصد تومانی هم گران تر از آب درمی آمد!
خب! مقدمه پست را تمام می کنم و به اصل مطلب می پردازدم:
شاید برایتان جالب باشد که بدانید که همه آن کارگرانی که در خطوط تولید آی فون و آی پد نشسته اند، نه تنها هرگز نمی توانند یکی از این گجت ها را از آن خود کنند، بلکه گاهی هیچ وقت محصول نهایی را هم نمی بینند و فقط مونتاژ می کنند و قطعه روی هم سوار می کنند.
شنژن Shenzhen، یکی از شهرهای چین است، شهری که بسیاری از گجت هایی که به دستمان می رسد، در این شهر تولید می شوند، شنژن، زمانی روستای کوچکی در نزدیک یه رودخانه بود، ولی حالا شهری ۱۳ میلیون نفری است، یعنی بزرگ تر از نیویورک! فاکسکان Foxconn یکی از شرکت هایی است که آی فون و آی پد و همچنین محصولات دیگری برای شرکت های مشهور دیگر می سازد، کارخانه این شرکت ۴۳۰ هزار کارگر دارد.
در شهری اینچنین بزرگ، فقط ۲۰ کافه تریا وجود دارد، یعنی به هر ۱۰ هزار نفر قثط یک کافه می رسد، از یک شهر کارگری چه انتظاری دارید؟
در کارخانه ای که با نیروهای مسلح، محافظت می شود، دختربچه سیزده ساله ای هر روز صفحه هزاران آی فون را برق می اندازد. این دختربچه در مصاحبه ای گفته است که فاکسکان، به صورت واقعی سن کارگرها را چک نمی کند. البته بازرسانی برای کنترل سن کارگران وجود دارند، اما همیشه فاکسکان از زمان بازرسی آنها مطلع است. پیش از اینکه آنها سر برسند، کارگرانی که جوان ترند با کارگران مسن تر جایگزین می شوند. تخمین زده می شود که ۵ درصد کارگران فاکسکان، زیر سن قانونی برای کار باشند.
کارخانه های فاکسکان دارای محوطه های بزرگ کاری برای ۲۰ تا ۳۰ هزار کارگر هستند که در آنها خبری از ماشین های پیشرفته تولید و سر هم کردن قطعات نیست، وقتی نیروی کار اینقدر ارزان باشد، خرید ماشین های گران قیمت و بر پا کردن سیستم خودکار تولید معنی ندارد. معنی یک ساعت کار در کارخانه فاکسکان، واقعا ۶۰ دقیقه کار مفید است، این یک ساعت کار، با یک ساعت کار کارگران آمریکایی که در آن می توانند دقایقی استراحت کنند، فیس بوک شان را چک کنند، به دستشویی بروند، گپ بزنند و تلفن بزنند، تفاوت زیادی دارد.
به صورت رسمی، اعلام می شود که ساعات کار روزانه ۸ ساعت است، اما به صورت استاندارد این مقدار ۱۲ ساعت است و معمولا میزان کار به ۱۴ تا ۱۶ ساعت هم رسانده می شود، مخصوصا زمانی که قرار است گجت جدیدی تولید شود. گفته می شود که یکی از کارگران فاکسکان بعد یک شیفت کاری ۳۴ ساعته، مرده است.
از آنجا که در یک خط تولید، یک کارگر کند می تواند، سرعت کل خط تولید را پایین بیاورد، بر عملکرد کلیه کارگران با دوربین نظارت مستمر می شود.
در خوابگاه های کوچک، در هر اتاق ۱۵ تختخواب گنجانده شده که از کف تا سقف را اشغال می کنند، تختخواب های انقدر کوچکند که یک آمریکایی میانه اندام در آنها نمی تواند جا بگیرد.
تشکیل اتحادیه های کارگری در چین ممنوع است و اگر کسی در صدد چنین کاری باشد به زندان انداخته می شود.
برای تمیز کردن سطح آی فون ها، معمول از ماده ای به نام هگزان استفاده می شود، هگزان سریع تر از سایر تمیزکننده ها عمل می کند و سرعت کار را بالا می برد، اما در عین حال سریع هم تبخیر می شود و به علت اینکه برای سمی برای سیستم عصبی به حساب می آید، کارگران را دچار مشکل و رعشه دست ها می کند.
بعضی از کارگرها به خاطر کار طاقت فرسا دچار عارضه ای به نام سندرم تونل کارپال می شوند که در آن اعصاب دست تحت فشار بافت های مجاور قرار می گیرند، در نتیجه این عارضه، آنها از کارافتاده می شوند و اخراج می شوند.
زمانی که یک کارگر تقاضای دریافت اضافه کار کرد و به خاطر عدم پرداخت، به شورای کار شکایت برد، تنها نتیجه این بود که در لیست سیاه گذاشته شد، بودن در لیست سیاه به معنی مشکل ساز بودن است و چنین فردی استخدام نمی شود. زمانی هم که کارگری، زیر دستگاه پرس دستش آسیب دید، هیچ حمایت پزشکی از او صورت نگرفت و مجبور شد کاری در یک کارخانه چوب بری پیدا کند، جایی که به گفته این مرد، ساعات کاری خیلی بهتر است: فقط ۷۰ ساعت در هفته!
هنگامی که به مردی که کارش تولید بدنه فلزی آی پد بود، یک دستگاه آی پد نشان داده شد، او بسیار شگفت زده شد. می دانید چرا؟ چون او تا پیش از آن زمان، هیچ وقت یک آی پد ندیده بود. او آی پد را در دست گرفت و با آن بازی کرد و گفت که وسیله جادویی ای است.
آیا این کار اپل درست است؟ یا اینکه اصلا اپل در این میان هیچ تقصیری ندارد و کاری از دستش برنمی آید؟ فرض کنید اپل کاری به کارگران چینی نمی داد، آیا زندگی آنها بهتر می شد؟ آنها مجبور بودند که در مزارع برنج کار کنند و به جای ماهی ۳۰۰ دلار درآمد با ۵۰ دلار در ماه سر کنند! گرچه دستمزد هر ساعت کار، فقط یک دلار است، اما از هیچ بهتر است!
اگر اپل به جای چین، در اروپا و آمریکا قطعات گجت ها را سر هم می کرد، از آنجا که در این مناطق تبعیت از حداقل استانداردهای کاری الزامی است، هم قیمت گجت ها بالا می رفت و هم میزان سود اپل پایین می آمد و این چیزی نیست که مصرف کنندگان آمریکایی و سهامداران اپل تحمل کنند.
اما دسته ای هم معتقدند سود اپل از فروش گجت ها و تفاوت قیمت هزینه و فروش هر گجت آنقدر هست که اپل بتواند چینی ها را مجاب به رعایت سیستم کاری منصفانه تری کند، در این صورت است که مصرف کنندگان، هنگام کار با گجت هایشان احساس لذت بیشتری خواهند کرد.
نه! اشتباه نکنید، اپل تنها شرکتی نیست که از نیروی ارزان کار استفاده می کند و در این روزها هر شرکتی که می خواهد به بقایش ادامه بدهد، مجبور است که هزینه هایش را پایین بیاورد و متکی به نیروی کار کشورهای خارجی شود.
بعد از خواندن این مقاله آی فون و آی پدتان را بردارید، چه احساسی دارید؟
منبع: 1 پزشک
نوشته شده توسط علیرضا مجیدی
تکذیب مقاله هم در اینجاست.
نظر