[ اختصاصی ] چگونه آیتونز صنعت موسیقی را دگرگون کرد

موسیقی قرن هاست که به بخشی جدا نشدنی از زندگی بشیرت تبدیل شده است و در طول دهه این هنر به یک صنعت در دنیای امروزی تبدیل شده است. شاید بتوان تاریخچه موسیقی را به دوره های مهم زیادی تقسیم کرد اما بدون شک وقتی به دوران ظهور موسیقی دیجیتال می رسیم٬ نام اپل و آیتونز به بخش جدا نشدنی این دوره تبدیل می شود. ده سال پیش در ۲۸ آپریل٬ اپل با معرفی فروشگاه موسیقی آیتونز گامی مهم در صنعت موسیقی دیجیتال برداشت که این صنعت را برای همیشه دگرگون کرد. در انجمن تخصصی آیفون٬ ما جشن کوچکی برای دهمین سال تولد آیتونز برپا کردیم و حال به همین بهانه نگاهی دوباره به این دهه خواهیم کرد و بررسی خواهیم کرد که چگونه آیتونز صنعت موسیقی را برای همیشه دگرگون کرد.

اگر بخواهیم با یک مقدمه از وضعیت فعلی آیتونز این بررسی را شروع کنیم٬ باید گفت که در حال حاضر بیش از ۲۶ میلیون قطعه موسیقی در فروشگاه آیتونز نگهداری می شود و کاربران به طور متوسط در هر دقیقه ۱۵ هزار آهنگ را خریداری و دانلود می کنند. فروشگاه آیتونز که بزرگترین فروشگاه موسیقی آنلاین تاریخ است با بیش از ۲۰۰ هزار آهنگ٬ کار خود را در ۲۸ آپریل ۲۰۰۳ شروع کرد. این تاریخ دو سال بعد از انتشار اولین نسخه آیتونز برای نسل اول آیپاد بوده است. با حضور آیتونز و گسترش هرچه بیشتر آن صنعت موسیقی به سرعت در حال تکامل و پیشرفت است٬ صنعتی که هم برای خریداران٬ کمپانی ها و موزیسین ها هر روز جذاب تر می شود.

 


تولد موسیقی دیجتال٬ سال ها پیش از آیتونز

داستان موسیقی دیجیتال سال ها پیش از آنکه آیتونز در هایش را بسوی موزیسین ها و کمپانی باز کند٬ شروع شد. نخستین قطعه های دیجتال بر روی دیسک های فشرده با قیمتی بالا عرضه شد٬ دیسک هایی که به علت فرمت قطعه های موسیقی٬ تنها پذیرای آهنگ های محدودی بودند و نهایتا می توانستند یک آلبوم موسیقی را پوشش دهند. در سال های نخستین دهه ۹۰ ٬ فرمت جدیدی به نام MPEG-1 یا MPEG-2 Audio Layer III معرفی شد که البته بصورت عمومی آنرا Mp3 می نامند. این فرمت فشرده با حجم کم در سال ۱۹۹۲ رونمایی و در سال ۱۹۹۵ در دسترس کاربران قرار گرفت. با ورود Mp3 به صنعت موسیقی٬ بسرعت فضای وب پر از قطعه های موسیقی با این فرمت شد٬ در روزهای نخست کیفیت این قطعه ها چندان دلچسب نبود٬ اما در اوایل سال ۱۹۹۷ ٬ نرخ این قطعه های موسیقی با اندازه ۱۲۸K عرضه شد که باعث شد از کیفیت بالای آنان٬ کاربران به وجد بیایند. در همان سال ها بود که پخش کننده های زیادی برای Mp3 منتشر شدند که از آنها می توان به برنامه های AMP و Winamp اشاره کرد.
در سال ۲۰۰۱ اپل با معرفی نسل اول آیپاد خواسته یا ناخواسته به یک بازیگر مهم در صنعت موسیقی تبدیل شد. دستگاه انقلابی اپل به کاربران اجازه می داد که در کجا که هستند هدفون ها را به گوش بگذارند و به قطعات موسیقی دیجیتال گوش فرا دهند. با فروش گسترش آیپاد و ورود به جیب هر عاشق موسیقی٫ خوی اشتراک گذاری انسان ها هم رشد بیشتری پیدا کرد و همگان آرشیو های Mp3 خود را بین دوستانشان به اشتراک می گذاشتند. در آن سال ها واژه Mp3 به عنوان واژه ای که بیشترین میزان جستجو را به خودش در بین موتور های جستجوگر اختصاص داده بود٬ معروف شد.
در همان سالها٬ سرویس ها و منابع مختلفی برای جستجو و دانلود Mp3 در فضای اینترنت راه اندازی شد٬ تعدادی از این سرویس ها تازه کار بودند و برخی نیز به سال های پیش از عرضه آیپاد تعلق داشتند٬ در بین این سرویس ها می توان به سرویس اشتراک گذاری P2P اشاره کرد که در سال ۱۹۹۹ توسط شرکت Napster راه اندازی شد. این سرویس peer-to-peer کاملا موفق که عنوان سرویسی با سریع ترین رشد در تاریخ اینترنت تا آن زمان را از آن خود کرد٬ توسط جوانی از دانشگاه اخراج شده به نام Shawn Fanning ساخته شد. شان در مصاحبه ای که با سان فرانسیسکو کرونیکل در سال ۲۰۰۹ انجام داد گفت که سرویسش به مانند یک حل کننده مشکلات برای کسانی که با شور و شوق در اینترنت به دنبال آهنگ ها بودند٬ بوده است. براساس گفته شان٬ سرویس آنها در آن زمان بیش از ۲۰ میلیون کاربر داشت که همگی عاشق آن بودند. 


شان فانینگ سازنده سرویس موسیقی Napster بر روی جلد مجله تایمز

اگر بخواهیم به دوران پیش از آیتونز استور و سرویس Napster نگاهی بیندازیم به ردی از Mp3.com خواهیم رسید. این سایت دو سال قبل Napster شروع به کار کرد. این سایت که یک سایت تحت کلود بود و شنیدن آنلاین قطعات موسیقی را فراهم می کرد پس از سه سال دعوای حقوقی با کمپانی بزرگ Universal Music Group در سال ۲۰۰۳ برای همیشه بسته شد و سپس توسط کمپانی Vivendi Universal خریداری شد. .Mp3.com تا آخرین روز های خود گنجینه ای از چهار میلیون قطعه موسیقی را در خود جای داده بود که ۲۵ میلیون کاربر ثبت نامی و ۸۰۰ هزار کاربر کاملا فعال نیز در این سایت فعالیت می کردند.

 

 


سازندگان بر علیه مردم 

سال ۱۹۹۹ به مانند سالهای دهه ۶۰ ٬ یک سال کاملا پر هیاهو برای دنیای موسیقی بود. در این سال پر تنش اعضای RIAA دست به یک سری شکایت گسترده علیه سایت های عرضه کننده قطعات موسیقی زدند. RIAA یا انجمن صنفی ضبط موسیقی آمریکا گروهی حاصل از جمع نمایندگان شرکت*های ضبط و نشر موسیقی ایالات متحده آمریکا بودند. اعضای این گروه شامل شرکت*های ضبط و نشر آثار موسیقی می*شود که طبق تعریف RIAA توانایی ساخت، تولید و نشر تقریبا ۸۵٪ تمامی ضبط قانونی موسیقی و نشر آن را در آمریکا داشته باشند. RIAA تقریبا از هر سایت بزرگی که منتشر کننده قطعات موسیقی بصورت رایگان بود شکایت کرد٬ یکی از قربانیان این جنگ٬ Napster بود. RIAA با ادعای نقض قانون کپی رایت به جنگ با Napster رفت و سرانجام این قضیه به تعطیلی سایت اشتراک گذاری در سال ۲۰۰۲ به دستور یک قاضی در سانفرانسیسکو ختم شد. آیا فکر می کنیم این پایان قضیه بود؟
براساس اسنادی که در دست است٬ در آن سالها RIAA از بیش از ۲۶۱ سایت آمریکایی شکایت کرد و بسیاری از آنها را به پایین کشید٬ پس از سایت ها نوبت به مردم رسید و جنگ RIAA با مردم عادی شروع شد٬ براساس گفته ها بیش از ۳۵ هزار نفر از مردم عادی مورد شکایت این انجمن صنفی قرار گرفتند. این ۳۵ هزار نفر بصورت تصادفی از بین میلیون ها کاربر شبکه های اشتراک گذاری P2P انتخاب شدند. اگر می خواهید بدانید این ۳۵ هزار نفر شامل چه کسانی بودند کافی است به دور و اطراف خود نگاه کنید٬ از بچه های دبستانی گرفته تا پروفسور های دانشگاه٬ مادران خانه دار و پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها شامل این شکایت می شدند٬ RIAA پای همه آنان را به دادگاه کشاند.

 

 


شکایت گسترده RIAA از سایت های پخش کننده موسیقی و سپس ۳۰ هزار نفر از مردم عادی
 
 

و البته این تمام ماجرا ها نبود. در شدیدترین روز های درگیری RIAA با سایت های اینترنتی٬ برخی از گروه های معروف موسیقی نیز بر روی آتشی که RIAA به راه انداخته بود خرمن ریختند. در زمانی که Napster زیر فشار شکایت RIAA بود٬ گروه های متالیکا و Limp Bizkit نیز از آن شکایت کردند و در زدن تیر خلاص به Napester به RIAA کمک کردند که سرانجام توانستند این سایت را در سال ۲۰۰۱ به پایین بکشند. در آپریل ۲۰۰۳ ٬ تنها چند روز قبل از معرفی فروشگاه موسیقی آیتونز٬ RIAA جنگ را به خیابان ها کشید و اینبار از چهار دانشجو شکایت کرد. این دانشجویان در کمپ دانشگاهشان یک سرور داخلی برای اشتراک گذاری موسیقی به راه انداخته بودند. با اینکه دو سال از تعطیلی Napster می گذشت این چهار دانشجو نام سرور داخلی خود را Napster گذاشتند و سرانجام این پرونده پرداخت ۱۲ تا ۱۷۵۰۰ دلار برای سه دانشجو و ضبط ذخیره مالی سه سال دانشجوی چهارم شد.


 

تولد آیتونز و راه حلی برای مشکلات

اگر با ما همراه بوده باشید٬ پس به مانند ما معتقد هستید که تولد mp3 با مشکلات بزرگی همراه بود. در این بحران بود که اپل کنترل اوضاع را در درست گرفت و سعی کرد که میان کمپانی ساخت موسیقی که کنترل RIAA را در دست داشتند و مردم ناراضی آشتی بر پا کند. استیو جابز فقید مدیر آن روز های اپل بر پایه دو توافق نامه مهم٬ پای به دنیای موسیقی گذاشت. یکی از این توافق نامه ها این بود که فروشگاه موسیقی اپل تنها برای کاربران دیوایس های اپل در دسترس خواهد بود ( این بند از تفاهم نامه پنج ماه بعد از عرضه فروشگاه آیتونز و فروش ۱۰ میلیون قطعه موسیقی و عرضه این فروشگاه برای ویندوز تغییر کرد ) و دیگری که مهمترین بند این توافق نامه بود٬ اضافه کردن قفل دیجیتال DRM به قطعات موسیقی بود. DRM یا Digital rights management به فناوری هایی گفته می شود که سازندگان سخت افزار، ناشران، و دارندگان حق تکثیر به کار می برند تا استفاده از ابزارهای دیجیتالی یا خود محتوای دیجیتال را کنترل کنند. این اصطلاح برای فناوری هایی استفاده می شود که نمی گذارند محتوای دیجیتال به شکلی جز آن که عرضه کنندهٔ آن می خواهد، به کار بروند. البته این اصطلاح درباره روش های دیگر برای جلوگیری از کپی که نیازمند تغییر در محتوا یا وسیله نیستند، مانند شماره سریال، به کار نمی رود. شرکت هایی مانند سونی، اپل، آمازون، مایکروسافت، و بی بی سی مدیریت حقوق دیجیتال را به کار می برند. اپل برای سال ها آهنگ های آیتونز را قفل DRM منتشر می کرد اما اپل در ۶ ژانویه ۲۰۰۹ اعلام کرد که قفل دیجیتالی DRM از بیش از ۸۰ درصد قطعه های موسیقی در آمریکا حذف خواهد شد٬ اما با حتی با حذف DRM از موزیک های آیتونز٬ هنوز دیوار پولادین اپل برای جلوگیری از دانلود غیر مجاز این آهنگ ها کاملا نفوذ ناپذیر بوده است و با گذشت ده سال از عرضه فروشگاه آیتونز٬ این فروشگاه امن ترین فروشگاه موسیقی در سراسر گیتی است.
شروع کار فروشگاه آیتونز با فروش بیش از ۱ میلیون قطعه موسیقی در یک ماه آغاز شد٬ استقبال آنقدر زیاد بود که بر روی فروش آیپاد نیز تاثیر مستقیم داشت و باعث شد که در یک ماه٬ یک میلیون آیپاد نیز به فروش رسد٬ با این استقبال و هیجان گسترده پیرامون فروشگاه آیتونز و آیپاد٬ اکوسیستم تازه اپل که باید آنرا فرزند استیو جابز بنامیم با یک جهش ناگهانی شروع به کار کرد. 

شاید بتوان دلیل های محبوبیت فروشگاه آیتونز را در دو دسته خلاصه کرد

۱- رعایت کامل قانون کپی رایت: بله ! اپل با گشودن درهای دژ سری خود به روی موزیسین ها و کمپانی های ساخت موسیقی٬ اکوسیستمی براه انداخت که کپی غیر قانونی از محصولات آنان٬ تقریبا غیر ممکن بود. اپل با افزودن قفل دیجیتالی DRM بر روی قطعات موسیقی٬ آنها از هر حین در مقابل هر عمل غیر قانون کپی رایت در امان گذاشت. این امنیت و اکوسیستم اپل باعث شد که آیتونز بسرعت به محبوب ترین مکان برای موزیسین ها و کمپانی ها تبدیل شود.

۲- قیمت ارزان: اپل با ساخت یک فروشگاه آنلاین٬ تمامی واسطه های فروش قطعات موسیقی را از میان برداشت و هزینه تولید و آماده سازی سی دی ها٬*کاور ها و قاب ها را به عدد صفر رساند٬ بنابراین در روز نخست بازگشایی فروشگاه آیتونز٬ قیمت هر آلبوم ۱۰ دلار اعلام شد و قیمت هر تک آهنگ نیز تنها ۱ دلار. در طی ده سال گذشته این قیمت ها افزایش پیدا نکرد و این باعث شد که فروشگاه آیتونز به مکانی رویایی برای دوستداران موسیقی تبدیل شود. قیمت ۱ دلار آهنگ ها٬ هر کاربری را ترغیب به خرید موسیقی و نه کپی غیر قانونی از آن می کند.
اما اگر از این دسته بندی بگذریم٫ یکی از جذاب ترین بخش های آیتونز برای کاربران توانایی خرید تک آهنگ ها بود. تا آن زمان کاربران مجبور بودند برای داشتن یک یا دو آهنگ از یک آلبوم٬ کل آلبوم را بر روی سی دی با قیمت بالایی تهیه کنند. 

بهر روی فروشگاه موسیقی آیتونز در ۲۸ آپریل ۲۰۰۳ در دسترس کاربران قرار گرفت و در مدت اندکی بسیار محبوب شد٬ این محبوبیت آیپاد های اپل را بیش از گذشته روانه خانه های مشتریان کرد. خیابان ها در آن روز ها پر از مردمی بود که آیپاد های اپل را در جیب گذاشته بودند و با هدفون سفید آن به قطعات موسیقی خریداری شده از فروشگاه آیتونز گوش فرا میدادند. احتمالا در آن روز ها خوش تیپی با داشتن یک آیپاد در جیب و یک هدفون سفید در گوش٬ معنی شده بود. 

 


آیپاد و خالق آن ٬استیو بزرگ

 

 

با گذر زمان فروشگاه آیتونز محبوب و محبوب تر میشد٬ حدود ۴ ماه بعد از تولد این فروشگاه٬ رکورد فروش آهنگ ها به عدد ۱۰ میلیون رسید و در کنار این فروش بالای قطعات موسیقی٬ آیپاد ها به پادشاه پلیر های موسیقی در ایالات متحده تبدیل شدند. در واقع باید گفت که آیتونز به خوبی راه خود را در دل مردم باز کرده بود٬ اما یک چیز باقی مانده بود که اپل می بایست به آن رسیدگی می کرد. پیش از این پیرامون DRM صحبت کردیم که اپل برای جلوگیری از نقض قانون کپی رایت آنرا بر روی قطعات موسیقی آیتونز قرار داده بود. این قفل دیجیتالی باعث میشد که کاربران تنها بتوانند در دیوایس های مجاز از خرید هایشان استفاده کنند٬ شاید هیچ کس حتی خود استیو جابز نیز از این محدودیت شدید برای قطعات موسیقی راضی نبود. بنابراین در سال ۲۰۰۷ ٬ استیو جابز در یک نامه سر گشاده به کاربران اعلام کرد که قفل دیجیتال DRM از قطعات موسیقی در آیتونز حذف خواهند شد و این به کاربران اجازه می دهد که هر طور که می خواهند از محصولی که خریده اند استفاده کنند. این تغییر روش از استیو جابز شاید یکی از مهمترین تصمیمات این نابغه اپل بود. استیو جابز شاید تحت تاثیر حرف های جان لنون ( خواننده، ترانه سرا، موسیقیدان، آهنگساز و شاعر گروه انگلیسی بیتلز )*قرار گرفته بود که گفته بود:

 

جهانی ار تصور کنید که در آن فروشگاه های آنلاین٬ موسیقی هایی بدون کد گذاری را ارائه می کنند. در این جهان هر پلیری می تواند هر آهنگی را که از هر فروشگاهی خریداری شده است را پخش کند و فروشگاه ها می توانند موسیقی هایی به فروش رسانند که قابل پخش در هر پلیری باشد و این بهترین جایگزین برای مشتریان خواهد بود و اپل آنرا با صمیم قلب خواهد پذیرفت.

 


جان لنون در تبلیغات متفاوت بیندایشید اپل*٬ او اپل را به برداشتن قفل دیجیتالی از روی آهنگ ها دعوت کرد
 
 

بدون اغراق باید گفت که استیو جابز عاشق جان لنون و گروه بیتلز بود و همین صحبت جان کافی بود که رویکرد استیو جابز را برای همیشه عوض کند. استیو جابز در سال ۲۰۰۹ برای مدت کوتاهی در برداشتن قفل نرم افزاری از قطعات موسیقی موفق شد اما کمپانی های موسیقی پس از گذشت چند ماه با فشار هایی که بر اپل و با تکیه بر توافق نامه اولیه گذاشتند موفق شدند که کد گذاری امنیتی را به قطعات موسیقی برگرداند و به همین دلیل تاکنون٬ مشتریان فروشگاه موسیقی آیتونز٬ می توانند از آهنگ ها تنها در دیوایس های اپل استفاده کنند. این بازگشت دوباره کدگذاری امنیتی بر قطعات موسیقی به مانند یک بمب آرامش مشتریان را بر هم زد. زیرا اگر آیپاد آنان گم میشد یا از کار می افتاد٬ آنها دیگر نمی توانستند از موزیک هایی که خریدند استفاده کنند و باید دوباره یک آیپاد دیگر می خریدند. تصور کنید که یک کمپانی ساخت سی دی٬ یک سی دی موسیقی را فقط برای ضبط های سونی به بازار بفرستند و دیگران قادر به استفاده از آن نباشند٬ این دقیقا شرایطی است که در آیتونز اتفاق افتاد. البته اپل پیش تر با ارائه آیتونز برای ویندوز کمی فشار این محدودیت را بر کاربران کم کرده بود زیرا آنان تنها با دانلود کردن آیتونز و بدون هیچ دیوایس اپلی می توانستند از قطعات موسیقی خود استفاده کنند. 


استیو جابز با آیتونز همه چیز را عوض کرد

در سفری که در تاریخچه موسیقی دیجیتال با یکدیگر داشته ایم متوجه شدیم که دوران پیش از آیتونز٬ دورانی بحرانی برای اهالی و عاشقان موسیقی بود. در آنها سالها فضای وب پر از سایتهای به اشتراک گذاری قطعات موسیقی بصورت غیر قانونی بود و محدودیت ها و مشکلات خرید قطعات موسیقی باعث شد که عموم کاربران به استفاده از این سایت ها ترغیب شوند و وقتی پیوندی محکمی بین کاربران و این سایت ها به وجود آمد٬ RIAA وارد میدان شد و پای همه را به دادگاه کشید٬ آن دوران و پاکسازی بزرگی که RIAA انجام داد ما را کمی به یاد پاکسازی گروه های مافیایی در فیلم ها می اندازد. روزهای پیش از آیتونز٬ روزهایی بود که مردم عادی از بچه های دبستانی گرفته تا پروفسور های دانشگاه بخاطر دانلود غیر قانونی موسیقی دستگیر می شدند. روزنامه ها پر از کاریکاتور هایی شد که نشان می دهد که پلیس ها برای دانلود موسیقی در حال دستگیری بچه های دبستانی هستند. در چنین وضعیتی بود که مردی با شلوار جین از اپل راه حل جدیدی را با خود آورد. راه حل بسیار ساده بود٬ فروشگاهی که برای تمامی مردم در دسترس باشد٬ قطعات موسیقی در آن آنقدر ارزان باشد که دیگر کسی به فکر دانلود غیر قانونی آن نباشد و در کنار آن٬ امنیت این فروشگاه با دیوار های پولادین تامین شود که تقریبا نفوذ به آن غیر ممکن باشد. در واقع استیو جابز فقید با کشیدن خطی در میان خواسته های مشتریان که شامل در دسترس بودن قطعات موسیقی و البته ارزان تر شدن آن بود و خواسته های کمپانی های ساخت موسیقی که دانلود قانونی قطعات موسیقی بود توانست میان این دو گروه آشتی برقرار کند و به جنگ آنها پایان دهد. استیو با بازگشایی فروشگاه موسیقی در سال ۲۰۰۳ ٬ دو سال سراسر آرامش را به دنیای موسیقی هدیه داد. در این ده سال فروش قطعات موسیقی در آیتونز آنقدر خوب بود که سود های زیادی را به جیب های موزیسن ها و کمپانی های ساخت موسیقی سرازیر کرد٬ سود ها چنان هنگفت بودند که دیگر کمپانی ای به فکر شکایت از مردم برای دانلود غیر قانونی آهنگ ها نبود. 

سرنوشت موفقیت آمیز فروشگاه آیتونز٬ به سرمشقی برای دیگر شرکت ها تبدیل شد و حال گوگل٬ مایکروسافت و آمازون نیز فروشگاه های اختصاصی خود را دارند٬ در کنار آنها سرویس های اشتراکی استریم موسیقی نیز به وجود آمد٬ سرویس هایی مانند پاندورا یا spotify که با دریافت مبلغی٬ اجازه شنیدن آنلاین موزیک ها را برای کاربران فراهم می کنند. بنابراین اگر بخواهیم در یک جمع بندی بگوییم که تاثیر آیتونز بر دنیای موسیقی چه بود٬ باید بگوییم که اپل با پایان دادن به جنگ میان کمپانی ها و مردم٬ فروشگاهی را با حذف تمامی واسطه ها ایجاد کرد که این به اپل و کمپانی ها اجازه می داد موزیک ها را بسیار ارزان به فروش رسانند. آیتونز را باید مرز تکامل موسیقی دیجیتال دانست و بی شک باید ادعا کرد که در صورت نبود آیتونز٬ هیچ یک از سرویس های موسیقی کنونی وجود نداشتند٬ خبری از سرویس های استریم موسیقی نبود٬ زیرا کدام کمپانی جز اپل٬ می توانست با اتحادیه RIAA کنار بیاید؟ در صورت نبود آیتونز٬ احتمالا عطش به موسیقی و خرید قانونی آن کمتر می شد و این موضوع تاثیر مستقیم بر موزیسین ها داشت. برای روشن شدن بیشتر موضوع اجازه دهید با یک مثال آن را تشریح کنیم. 
پیش از آیتونز در دهه ۹۰ ٬ عده کمی از مردم به اینترنت دسترسی داشتند٬ بنابراین اگر آن عده کم حتی اگر همه قطعات موسیقی هایشان را بصورت غیر قانونی دانلود می کردند٬ ضرر زیادی برای کمپانی های ساخت موسیقی نداشت. هرچند که در همان دوران هم RIAA به مقابله با این دانلود ها پرداخت. 
اما در سال ۲۰۱۳ ٬ کمتر کسی را می توان پیدا کرد که به اینترنت دسترسی نداشته باشد٬ بنابراین اگر شرایط خرید موسیقی به سختی دوران قبل از آیتونز بود و کاربران می بایست برای شنیدن یک تک آهنگ به فروشگاه های فزیکی رفته و کل یک آلبوم را با قیمت بالایی خریداری کنند٬ احتمالا همه به سوی دانلود های غیر قانونی گرایش پیدا می کردند و کمتر کسی به فکر خرید قانونی موزیک ها می افتاد. نتیجه کار چه می شود؟ یکسری کمپانی ساخت موسیقی ورشکسته که مجبور بودند برای تامین نیاز های مالی خود٬ سود های کمتری به موزیسین ها و خواننده ها پرداخت کنن. احتمالا در آن شرایط٬ موزیسین ها و خواننده ها اولین گروهی بودند که باید به فکر عوض کردن شغلشان برای داشتن یک زندگی معمولی می افتادند. 


آیتونز در آینده 

فروشگاه موسیقی آیتونز در سال ۲۰۰۳ دقیقا زمانی افتتاح شد که هرج مرج زیادی پیرامون دانلود موسیقی در دنیا به ویژه آمریکا به راه افتاده بود و بسیاری از کاربران برای دوری جستن از این بحران٬ به دنبال مکانی امن و البته ارزان برای خرید و دانلود قطعات موسیقی می گشتند که آیتونز در آن روز ها بهترین جواب برای آنان بود. این شد که آیتونز بسیار قدرتمندانه راه خود را آغاز کرد٬ این فروشگاه در هفته نخست یک میلیون ٬ پس از پنج ماه ۱۰ میلیون و پس از هشت ماه ۲۵ میلیون قطعه موسیقی فروخت. اما باید گفت که در طی ده سال٬ خود آیتونز باعث شد که نیاز های مشتریان تغییر کند و عطش آنان برای رسیدن به سرویس های جدید موسیقی افزایش یابد.
Matt Graves که مدیر بخش فعالیت های اینترنتی شرکت هایی مانند Rhapsody , imeem و توییتر بوده است٬ عقیده دارد که سال ۲۰۱۳ به مانند سال ۲۰۰۳ ( تولد آیتونز ) یک سال کاملا تعیین کننده است و ممکن است همه چیز دوباره با چرخشی روبرو شود. مت عقیده دارد در سال های کنونی آیتونز اپل رقیب های بزرگی از آمازون٬ مایکروسافت و گوگل دارد و اپل برای رقابت و بالا نگه داشتن آیتونز میباست سرویس های جدیدی در بخش موسیقی ارائه کند٬ شاید سرویس هایی جذاب تر از iTunes Match . براساس گفته های مت٬ فروشگاه آمازون پیرامون موسیقی به خوبی در حال رشد است زیرا آپشن های بیشتری را در اختیار کاربران قرار می دهد٬ از طرف دیگر گوگل سرویس استریم موسیقی خود را با نام Google Play Music All Access بزودی به راه خواهد انداخت٬ بنابراین برای آینده آیتونز بهتر است که شایعه iRadio اپل که پیرامون سرویسی برای استریم موسیقی است حقیقت داشته باشد و اپل با ارائه این سرویس ( حال رایگان یا غیر رایگان ) روح تازه ای به کالبد فروشگاهش بدمد.
اهمیت این موضوع از آنجا مشخص می شود که باید فکر کنیم که مردمان امروز٬ برای چه چیزی پول پرداخت می کنند. شاید باید گفت که سال های کنونی٬ سالهایی برای گذر از تکنولوژی کنونی٬ به یک پله بالاتر از آن هستیم. پله ای که سرآغاز استفاده گسترده از خدمات استریم موسیقی است نه خرید و دانلود آن . پیرامون سرویس استریم موسیقی٬ Casey Rae مدیر شرکت Music Coalition می گوید:

 

دیگر کاربران بهانه ای برای دانلود غیر قانونی قطعات موسیقی ندارند. آنها می توانند تنها با پرداخت ده دلار در یک ماه٬ به تمامی موسیقی های ضبط شده در دنیا دسترسی داشته باشند. این واقعا بی نظیر است و نهایت تجربه ای است که می توان در اختیار مشتریان گذاشت

اگر نگاهی دوباره به گذشته داشته باشیم و کمی بیشتر به موضوع فکر کنیم خواهیم فهمید که همه کاربرانی که از سرویس هایی مثل Napster استفاده می کردند به دنبال استفاده مجانی از آنها نبودند٬ بلکه به خاطر گستردگی٬ تنوع و امکان همیشگی گوش کردن به آنها در تمامی دیوایس ها بود که Napster واقعا برای آنان جذاب بود. Napster بیش از ۱۲ سال است که دیگر وجود ندارد٬ در این طی این دوازده سال خواسته های کاربران نیز تغییر کرد و حال کاربران به دنبال سرویس هایی هستند که فارق از محدودیت های انتخاب سیستم عامل٬ در همه جا به مجموعه بزرگ و متنوعی از قطعات موسیقی دسترسی داشته باشند٬ به همین دلیل هست که کاربران سرویس های استریم مانند پاندورا٬ spotify یا Sound cloud روز به روز بیشتر می شود. تنها دغدغه کاربران پیرامون این سرویس ها آپشن های خاص هرکدام است که هر یک کاربران خاص خود را جذب می کند. به طور مثال کاربران پاندورا را انتخاب می کند زیرا این برنامه تمامی قطعات موسیقی را در لیست های طبقه بندی شده در اختیار کاربران قرار می دهد و یا کاربران spotify را می پسندند زیرا مجموعه گسترده و متنوع را به کاربران ارائه می کند و کاربران را محدود به انتخاب سبک ها یا آلبوم های خاص نمی کند. بنابراین باید گفت که در سال ۲۰۱۳ ٬ کاربران به دنبال دسترسی داشتن در همه جا به میلیون ها موسیقی و البته با قیمتی ارزان هستند. Jim Griffin مدیر شرکت های موسیقی Geffen records و Warner music در این مورد می گوید:

 

در این روز ها اگر موسیقی را به مانند یک مایع حاوی بیت ها فرض کنیم٬ کاربران باید بتوانند در هر کجا که بخواهند و با هر دیوایسی٬ به این مایع شکل مورد نظر خود را دهند

 


قدم بعدی آیتونز٬ استریم موسیقی؟

سرویس های استریم موسیقی در سالهای اخیر طرفداران زیادی پیدا کرده اند. از یک طرف پاندورا و spotify و از طرف دیگر یوتیوب با گنجینه بزرگی از قطعات موسیقی در حال تغییر ماهیت استفاده از قطعات موسیقی هستند. در سال های گذشته کاربران برای شنیدن یک موسیقی مجبور به خرید یا دانلود غیر فانونی آن بودند اما سرویس های استریم در ازای مبلغی ناچیز در گنیجنه خود را به روی کاربران باز می کنند. بنابراین اگر شایعه سرویس استریم موزیک اپل که فعلا به نام iRadio شناخته می شود به واقعیت نزدیک شود٬ می توان حدس زد که امپراطوری اپل در بخش موسیقی نه تنها در برابر رقیب هایی مثل آمازون٬ گوگل یا مایکروسافت شکست نمی خورد٬ بلکه با حدود ۴۰ میلیون قطعه موسیقی ای که در فروشگاهش دارد٬ احتمالا بسیار قوی تر از گذشته می شود.

 

در نهایت باید گفت٬ همانطور که اپل در سال ۱۹۸۴ با معرفی مکینتاش٬ تحولی در دنیای کامپیوتر های خانگی ٬ در سال ۲۰۰۱ با عرضه آیپاد تحولی در دنیای دیوایس های پرتابل موسیقی٬ در سال ۲۰۰۷ با عرضه آیفون تحولی در تلفن های هوشمند و در سال ۲۰۱۰ با عرضه آیپد تحولی در دنیای تبلت ها ایجاد کرد٬ توانست در روز هایی که دنیا٬ بخصوص ایالات متحده با مشکلات بزرگی در زمینه قانون کپی رایت و دانلود موسیقی های غیر قانونی دست به گریبان بودند فروشگاهی را ایجاد کند که با حذف کردن تمامی واسطه ها شرایطی را بسازد که تمامی طرفین را به صلح دعوت کند و مرزی میان خواسته های مردم و کمپانی های ساخت موسیقی ترسیم کند. فروشگاه آیتونز بسرعت با ویژگی های خاصی که داشت به بزرگترین و پر طرفدار ترین فروشگاه آنلاین موسیقی تا به امروز تبدیل شد و بی شک باید گفت که اپل در سال ۲۰۰۳ با عرضه فروشگاهش٬ دنیای موسیقی دیجیتال را متحول کرد.

مطالب مرتبط:

دیدار تیم کوک و مدیر شرکت Beats و صحبت پیرامون سرویس استریم موسیقی

iRadio در بن بست مذاکرات!

 

 

 

برچسب ها:

دیدگاه ها ۰

دیدگاه خود را ارسال کنید.